⚠️ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ: Αυτό το άρθρο βασίζεται σε μια συνέντευξη και δεν αποτελεί ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Οι αναφορές σε ασθένειες και θεραπείες είναι υποθέσεις του ομιλητή. ΠΑΝΤΑ να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας ή έναν εγγεγραμμένο διατροφολόγο πριν από οποιαδήποτε διατροφική αλλαγή, ειδικά αν έχετε υπάρχουσες χρόνιες παθήσεις.
Το παρόν άρθρο έχει αμιγώς ενημερωτικό και επιστημονικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ιατρική συμβουλή, διάγνωση, ή θεραπευτική οδηγία. Πριν τη λήψη οποιουδήποτε συμπληρώματος ή την αλλαγή διατροφής, συμβουλευτείτε πάντα τον αρμόδιο επαγγελματία υγείας ή τον γιατρό σας.
Άρθρο-Μελέτη: Η Κρεατοφαγική Διατροφή και η Επίδρασή της στη Χρόνια Υγεία
Το παρόν άρθρο-μελέτη βασίζεται σε μια συνέντευξη με τον Δρ. Anthony Chaffee, έναν ιατρό με εκτεταμένο υπόβαθρο στη μοριακή και κυτταρική βιολογία, τη χημεία και τη διατροφή, καθώς και πρώην επαγγελματία αθλητή του ράγκμπι. Ο Δρ. Chaffee, ο οποίος ασκεί την ιατρική στην Αυστραλία, προωθεί την κρεατοφαγική διατροφή (carnivore diet) ως θεμέλιο για την υγεία, υποστηρίζοντας ότι η χρόνια νόσος είναι πρωτίστως ένα πρόβλημα τρόπου ζωής που είναι πλήρως αναστρέψιμο και αμφισβητώντας την προσέγγιση της συμβατικής ιατρικής.
Η Βιολογική Βάση: Ο Άνθρωπος ως Κορυφαίο Σαρκοφάγο
Ο Δρ. Chaffee υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι είναι κορυφαία σαρκοφάγα (apex predators) και υπήρξαν υπερ-σαρκοφάγοι (hyper-carnivorous) για περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια, με βάση ισχυρά στοιχεία. Η διατροφική αυτή προσαρμογή υποστηρίζεται και από τη συγκριτική ανατομία: σε αντίθεση με τα φυτοφάγα ή παμφάγα πρωτεύοντα (όπως οι γορίλες), ο ανθρώπινος πεπτικός σωλήνας δεν διαθέτει τον επιμηκυμένο τυφλό σάκο (caecum) όπου γίνεται η ζύμωση (fermentation) των φυτικών ινών. Για παράδειγμα, οι γορίλες πρέπει να καλλιεργούν βακτήρια στο έντερό τους για να διασπάσουν την κυτταρίνη (cellulose), και η πλειονότητα των θερμίδων τους (70-80%) προέρχεται από τα λιπαρά οξέα (fatty acids) και την πρωτεΐνη (protein) των βακτηρίων που ζυμώνουν και στη συνέχεια απορροφούν. Επιπλέον, τα φυτοφάγα πρωτεύοντα χρειάζεται να καταναλώνουν τα κόπρανά τους για να απορροφήσουν τη βιταμίνη Β12 που παράγεται στο κόλον (colon).
Οι Χημικές Άμυνες των Φυτών και η Τοξικότητα
Τα φυτά, όντας σταθερά, χρησιμοποιούν κυρίως χημικές άμυνες για να προστατευτούν. Έχουν ταξινομηθεί περίπου 1 εκατομμύριο τέτοιες αμυντικές χημικές ουσίες. Ο Δρ. Chaffee τονίζει ότι τα περισσότερα από τα 400.000 φυτά στον κόσμο είναι μη βρώσιμα ή θανατηφόρα.
Αυτές οι αμυντικές ουσίες περιλαμβάνουν:
- Άμεσα Τοξικές Ουσίες: Ο Δρ. Chaffee αναφέρει ότι ο καθηγητής του στην ογκολογία (oncology) (σε κορυφαίο πανεπιστήμιο βιολογικών επιστημών) τους είχε ενημερώσει ξεκάθαρα ότι τα φυτά "προσπαθούν να σε σκοτώσουν". Αυτές οι ουσίες μπορεί να είναι καρκινογόνες (carcinogenic) (προκαλώντας οξειδωτικό στρες (oxidative stress), γενετική και μιτοχονδριακή βλάβη (genetic and mitochondrial damage)), μεταλλαξιογόνες (mutagenic), ή να προκαλούν θάνατο.
- Ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναγνωρίζει ότι οι φυσικές τοξίνες (natural toxins) στα τρόφιμα μπορεί να είναι καρκινογόνες και ότι χρειάζονται διαδικασίες όπως η ζύμωση, το μαγείρεμα ή το μούλιασμα για να μειωθεί το τοξικό φορτίο.
- Ως παράδειγμα, τα λαχανάκια Βρυξελλών έχουν 136 γνωστά καρκινογόνα.
- Η πικρή γεύση λειτουργεί ως προειδοποίηση του εγκεφάλου για την παρουσία επιβλαβών χημικών ουσιών.
- Αντι-θρεπτικές ουσίες (Anti-nutrients): Ουσίες όπως το φυτικό οξύ (phytic acid), οι οξαλικές ουσίες (oxalates), οι ταννίνες (tannins), οι λεκτίνες (lectins), οι σαπωνίνες (saponins) και οι αναστολείς πρωτεάσης (protease inhibitors), μπλοκάρουν τα ένζυμά μας από τη διάσπαση των πρωτεϊνών ή μειώνουν τη θρεπτική αξία άλλων θρεπτικών συστατικών.
- Για παράδειγμα, τα προϊόντα καλαμποκιού μπορούν να μπλοκάρουν το 100% της απορρόφησης ψευδαργύρου, ενώ τα φασόλια μπλοκάρουν το 75-100%. Η κατανάλωση τέτοιων ουσιών απαιτεί υπερβολική ποσότητα θρεπτικών συστατικών για επαρκή απορρόφηση.
Διατροφή, Ινσουλίνη και Χρόνιες Παθήσεις
Ο Δρ. Chaffee αναλύει πώς η παραδοσιακή διατροφική συμβουλή (υψηλή σε υδατάνθρακες (carbohydrates)) οδήγησε σε προβλήματα υγείας, βασιζόμενη σε λανθασμένες υποθέσεις (όπως ότι το κόκκινο κρέας αυξάνει τη χοληστερόλη (cholesterol) και ότι η χοληστερόλη είναι κακή).
Ρύθμιση της Ινσουλίνης και της Όρεξης
Η κατανάλωση υδατανθράκων και ζάχαρης αυξάνει την ινσουλίνη (insulin), η οποία είναι η ορμόνη αποθήκευσης λίπους. Η ινσουλίνη:
- Μπλοκάρει τη λιπόλυση (lipolysis) (την καύση λίπους). Όσο η ινσουλίνη είναι υψηλή, το σώμα δεν μπορεί να κάψει λίπος.
- Μπλοκάρει τη λεπτίνη (leptin), την ορμόνη κορεσμού (satiety hormone), διαταράσσοντας τα σήματα που ενημερώνουν τον εγκέφαλο για το ενεργειακό απόθεμα. Η ζάχαρη και οι λεκτίνες μπλοκάρουν επίσης τη λεπτίνη ανεξάρτητα.
- Μπλοκάρει την αυτοφαγία (autophagy), την κανονική διαδικασία ανακύκλωσης και ανανέωσης των κυττάρων.
Η γλυκοζυλίωση (glycation), η μη-ενζυματική σύντηξη υδατανθράκων με άλλα μόρια, είναι μια βασική βλάβη που προκαλούν οι αυξήσεις του σακχάρου, καταστρέφοντας τα αιμοφόρα αγγεία (blood vessels) και οδηγώντας σε παθήσεις όπως η νεφρική ανεπάρκεια (renal failure), η τύφλωση (blindness) και οι ακρωτηριασμοί (amputations) (όλα κύριες επιπλοκές του διαβήτη (diabetes)). Η φρουκτόζη (fructose), συγκεκριμένα, έχει 6-7 φορές μεγαλύτερη επίδραση γλυκοζυλίωσης από τη γλυκόζη (glucose) και συνδέεται με τη μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος (non-alcoholic fatty liver disease).
Σύνδεση με Αυτοάνοσα και Ορμονικά Προβλήματα
Η κρεατοφαγική δίαιτα, όντας κετογονική και απαλλαγμένη από φυτά (plant-free ketogenic diet), έχει βρεθεί να είναι ανώτερη από άλλες δίαιτες για απώλεια λίπους και διατήρηση άλιπης μάζας (lean mass).
Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS): Το PCOS, η κύρια αιτία γυναικείας υπογονιμότητας (infertility) στο Δυτικό κόσμο, ονομάζεται πλέον Διαβήτης Τύπου 4. Η υψηλή ινσουλίνη μπλοκάρει τη μετατροπή της τεστοστερόνης (testosterone) σε οιστρογόνα (estrogen) στις ωοθήκες, οδηγώντας σε περίσσεια τεστοστερόνης.
Σκλήρυνση κατά Πλάκας (MS) και Αυτοανοσία: Οι λεκτίνες είναι γνωστό ότι προκαλούν αυτοανοσία. Όταν αφαιρούνται τα φυτά, τα αυτοάνοσα νοσήματα υποχωρούν. Ο Δρ. Chaffee αναφέρει ότι είδε σε ασθενείς του με MS σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων τους, κάτι που αποδίδει στη δίαιτα. Ένας ασθενής είδε τον εγκέφαλό του να αναπτύσσεται κατά 10%.
Η Κρίση της Διατροφικής Ανεπάρκειας και ο Εγκέφαλος
Ο Δρ. Chaffee τονίζει ότι πολλές νευρολογικές παθήσεις προέρχονται από τη διατροφική ανεπάρκεια σε βασικά θρεπτικά συστατικά του εγκεφάλου, όπως η Β12, η D3, τα λιπαρά οξέα DHA/EPA, η χολίνη, η κρεατίνη, η καρνιτίνη, η χοληστερόλη και τα κορεσμένα λιπαρά.
Η Σημασία της Βιταμίνης Β12
- Η Β12 είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του DNA και την κυτταρική διαίρεση, και η ανεπάρκειά της οδηγεί σε απομυελίνωση (demyelination) (βλάβη στο περίβλημα μυελίνης).
- Συρρίκνωση του Εγκεφάλου: Μελέτες της Οξφόρδης έδειξαν ότι επίπεδα Β12 κάτω από 500 pmol/L συρρικνώνουν τον εγκέφαλο κατά 2,5% μετά από 5 χρόνια, ενώ κάτω από 300 pmol/L, η απώλεια φτάνει το 5,5%.
- Λανθασμένες Τιμές Αναφοράς: Οι εργαστηριακές τιμές αναφοράς (average reference ranges) είναι παραπλανητικές, καθώς βασίζονται σε έναν πληθυσμό που είναι ήδη υποσιτισμένος και άρρωστος (το 80% των θερμίδων στην Αυστραλία προέρχεται από φυτά, καθιστώντας τους κατοίκους "υπερ-χορτοφάγους"). Το ιδανικό εύρος Β12 θεωρείται μεταξύ 800 και 1200 pmol/L.
- Μη Φυσιολογική Γήρανση: Αυτό που οι ακτινολόγοι ονομάζουν «φυσιολογική ατροφία λόγω ηλικίας» (age-related changes) σε ηλικιωμένους, μοιάζει ακριβώς με τον συρρικνωμένο εγκέφαλο βρέφους με ανεπάρκεια Β12. Αυτή η ατροφία είναι αναστρέψιμη με την αποκατάσταση της Β12, υποδεικνύοντας ότι πρόκειται για χρόνια κακή διατροφή.
Ιστορικές και Οικονομικές Επιπτώσεις
Η στροφή από την κρεατοφαγική διατροφή στην αγροτική/δυτική διατροφή είχε άμεσες αρνητικές συνέπειες:
- Μείωση του Ύψους και του Μεγέθους του Εγκεφάλου: Μετά την υιοθέτηση της γεωργίας, το ύψος, η υγεία και το μέγεθος του εγκεφάλου μειώθηκαν μέσα σε λίγες γενιές, κάτι που φαίνεται στο αρχείο απολιθωμάτων.
- Οι Ασθένειες του Πολιτισμού: Οι ιθαγενείς πληθυσμοί (όπως οι Αβορίγινες Αυστραλοί και οι ιθαγενείς Αμερικανοί) εμφάνισαν ασθένειες του πολιτισμού (diseases of civilization) (καρδιακές παθήσεις, διαβήτη, καρκίνο) όταν υιοθέτησαν τη δυτική διατροφή. Για παράδειγμα, οι ιθαγενείς Αμερικανοί στις Μεγάλες Πεδιάδες, οι οποίοι ήταν κυρίως κρεατοφάγοι, ήταν οι ψηλότεροι άνθρωποι στη Γη. Το ύψος τους μειώθηκε δραματικά μέσα σε τρεις γενιές αφότου περιορίστηκαν σε καταυλισμούς και έχασαν τους βίσωνες.
- Οδοντική Υγεία: Η κατανάλωση υδατανθράκων προάγει την ανάπτυξη βακτηρίων στο στόμα που καταστρέφουν τα δόντια. Ο Δρ. Weston A. Price διαπίστωσε στις αρχές του 1900 ότι η εισαγωγή δυτικής διατροφής σε ιθαγενείς πληθυσμούς συρρίκνωνε τις γνάθους τους και προκαλούσε τερηδόνα.
Ο οικονομικός αντίκτυπος της χρόνιας νόσου είναι τεράστιος. Η θεραπεία μόλις πέντε χρόνιων παθήσεων (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, ψυχικές διαταραχές, ΧΑΠ και διαβήτης) υπολογίστηκε ότι κόστισε περίπου 8 τρισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία το 2010, και αναμένεται να πλησιάσει τα 14,5 τρισεκατομμύρια μέχρι το 2030.
Η Κρεατοφαγική Διατροφή στην Πράξη
Η κρεατοφαγική διατροφή αποτελείται από κρέας, αυγά και νερό.
Ο Δρ. Chaffee τονίζει ότι η αποφυγή φυτικών προϊόντων συνεπάγεται την αποφυγή ουσιών όπως η καφεΐνη, η οποία περιέχει αντι-θρεπτικά συστατικά (anti-nutrients) (όπως λεκτίνες και φυτικό οξύ), μπορεί να μπλοκάρει την απορρόφηση φαρμάκων (π.χ. για τον θυρεοειδή) και να "απογυμνώσει" το σώμα από μαγνήσιο.
Συμπερασματικά, η κρεατοφαγική διατροφή, ως ένα μοντέλο διατροφής απαλλαγμένο από φυτικά τοξικά και αντι-θρεπτικά συστατικά, υποστηρίζεται ως μια βιολογικά κατάλληλη δίαιτα, ικανή να βελτιώσει μια σειρά χρόνων παθήσεων.
Μεταφορά στο πλαίσιο της κατανόησης
Η υιοθέτηση της κρεατοφαγικής διατροφής, σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, μοιάζει με τη μετατροπή ενός παλιού, σκουριασμένου υδραυλικού συστήματος. Αντί να προσπαθούμε να διορθώσουμε τις διαρροές (τα συμπτώματα και τις ασθένειες) προσθέτοντας φάρμακα, η κρεατοφαγική δίαιτα αφαιρεί τις ουσίες που προκαλούν τη διάβρωση (τις φυτικές τοξίνες και τους υδατάνθρακες), επιτρέποντας στους αρχικούς σωλήνες (το σώμα) να αναγεννηθούν και να λειτουργήσουν όπως σχεδιάστηκαν βιολογικά.
Η γλυκοζυλίωση (glycation) είναι μια διαδικασία που περιγράφεται ως η μη-ενζυματική σύντηξη (non-enzymatic fusion) της γλυκόζης ή οποιουδήποτε άλλου μορίου υδατάνθρακα με άλλα μόρια. Ουσιαστικά, η γλυκοζυλίωση είναι μια βλάβη που προκαλείται από την αύξηση του σακχάρου στο αίμα. Όταν οι υδατάνθρακες (όπως η γλυκόζη) κυκλοφορούν στην κυκλοφορία του αίματος, συνδέονται και προκαλούν βλάβη σε άλλα μόρια.
Επιπτώσεις της Γλυκοζυλίωσης
Η γλυκοζυλίωση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα επειδή:
- Βλάπτει τα αιμοφόρα αγγεία: Καθώς η διαδικασία λαμβάνει χώρα στην κυκλοφορία του αίματος, βλάπτει τα αιμοφόρα αγγεία (blood vessels), τα ερυθρά αιμοσφαίρια (red blood cells), τη χοληστερόλη και ουσιαστικά τα πάντα στην κυκλοφορία.
- Προκαλεί αθηροσκλήρωση και καρδιακές παθήσεις: Ένα βασικό πρόβλημα που προκαλείται είναι η βλάβη του ίδιου του τοιχώματος των αγγείων, οδηγώντας σε ουλές (scar), αθηροσκλήρωση (atherosclerosis) και μείωση της παροχής αίματος στα όργανα.
- Συνδέεται με τον Διαβήτη και τις επιπλοκές του: Η γλυκοζυλίωση είναι η αιτία που ο διαβήτης είναι η νούμερο ένα αιτία για:
- Νεφρική ανεπάρκεια (renal failure) (λόγω της βλάβης από τη γλυκοζυλίωση).
- Τύφλωση (blindness) σε ενήλικες.
- Ακρωτηριασμό (amputation) ποδιών.
- Αυξάνει τον Κίνδυνο Καρδιακών Παθήσεων: Ο διαβήτης, λόγω αυτής της βλάβης από τη γλυκοζυλίωση, είναι ένας εξαιρετικά υψηλός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων, συγκρίσιμος με το κάπνισμα.
Ο Ρόλος της Φρουκτόζης
Η φρουκτόζη (fructose) είναι ένας υδατάνθρακας που θεωρείται χειρότερος από τη γλυκόζη, καθώς έχει περίπου έξι έως επτά φορές μεγαλύτερη επίδραση γλυκοζυλίωσης (glycation effect) από τη γλυκόζη. Η φρουκτόζη οδηγεί επίσης στη δημιουργία λίπους στο ήπαρ, προκαλώντας λιπώδη διήθηση του ήπατος (fatty liver disease).
Συνοπτικά, η γλυκοζυλίωση είναι η χημική αντίδραση όπου τα μόρια σακχάρου (υδατάνθρακες) «κολλάνε» και βλάπτουν πρωτεΐνες και λιπίδια στο σώμα, ιδίως στα αιμοφόρα αγγεία, και αυτή η διαδικασία είναι η κύρια αιτία των χρόνιων επιπλοκών του διαβήτη.
0 Σχόλια